Delikanlıların düellosu

Bir yanda geçen hafta bir yığın pozisyonu  değerlendiremeyerek,  Aksaray’dan Erzurum’a dönen Büyükşehir Belediyespor, diğer yanda ligin dibinde bulunan ve artık son kozlarını oynayan Elazığ Belediyespor,  kozlarını Kazım Karabekir Stadı’nda paylaştı. Bu maçta taraftar adına övgü ile bahsedeceğim konu, iki takım  içinde uygulamaya koydukları tutumdu. Yani sonuç ne olursa olun, taraftarın kardeş ilin takımı Elazığ Belediyespor’u incitmeme kararlığı içinde olduğunu şahit olduk. Buna maç öncesinde, ortasında ve sonunda tanık olduk. Taraftar karşılaşma öncesinde iki takımı el ele tribünlere çağırarak, sevgisini gösterdi.

Maç öncesi duygu yüklü anların yaşandığı Kazım Karabekir Stadı’nda sahada kıran kırana geçen bir mücadele vardı. Gerçi  üç ve 11. Dakikalarda Erzurum Büyükşehir Belediyespor’un iki, 32. Dakikada da Elazığ’ın pozisyonu olmasa, tribünlerde uyuyacaktık.  35’te sahanın en iyilerinden biri hatta, en iyisi olan  Nurettin Çağlar ile  gelen Elazığ Belediyespor golü, bizim sinema salonunda değil, stadyum tribününde olduğumuzu hatırlattı. Bu gol tribünleri olduğu kadar saha içindeki Erzurum Büyükşehir Belediyesporlu futbolcuları da uykudan uyandırdı. Silkinip şoku atan mavi-beyazlıların imdadına yine Deniz Sert yetişti ve devreye takımının 1-1 gitmesini  sağladı.

Mücadelenin ikinci yarısı ise değim yerinde ise kıran kırana geçen ve soluksuz izlenen macera filmi gibiydi. Top bir o kalede bir bu kaledeydi. Es sahibi olmanın avantajları, tribün desteği ve Teknik Patron Yavuz İncedal’ın kumarı pozisyon ve oyun üstünlüğünü Erzurum Büyükşehir Belediyespor’un eline geçmesini sağladı. Hakan Çakır’ın 51. Dakikada 40 metreden attığı nefis pası ağlara göndermekte zorluk çekmeyen Sefer Sever skoru 2-1 yaptı. Taraftar bu gole derin bir oh çekti. Ancak konuk Elazığ Belediyespor, Erzurumlulara Kazım Karabekir Stadı’nda off çektirme gibi bir niyeti vardı. Bunu da 57. Dakikada penaltı golü ile başardılar. Osman Şimşek’in penaltı golü bir anda Kazım Karabekir Stadı’nın tribünlerinde Şimşek gibi çaktı.  Taraftar korku filmi görmeye başladı. Ahlar, vahlar arasında dakikalar akıp giderken, umutsuzluk kapladı, Erzurum’u… Taraftarın, ‘Hababam’ filmlerinden hafızalarımıza kazınan “Böyle gelmiş, böyle gidecek. Korkarım Vallah” mısraları bitmeden Fatih Arat çıktı sahneye… Küllerinden doğdu Fatih adeta… Aylar sonra gol sevinci yaşayan Fatih , arattırmadı, bize eski günlerini… Attığı golle sönmeye yüz tutan umutları artırdı. Kazım Karabekir Stadı’nda…

Fatih Arat, kulübeden çıkarak hem hocasını, hem de takımını ipten aldı. Kendiside küllerinden doğdu. Attığı gol Fatih’in içindeki futbol ateşini körükledi.  Eğer Erzurum Büyükşehir Belediyespor puan kaybetmiş olsaydı, umutları da yok olup gidecekti. Saygın işadamlarının oluşturduğu ve şans yönetimi olarak kabul edilen Saim Özakalın ve ekip arkadaşlarının bir yıllık emeği heba olup gidecekti.

Nitekim, 3 Temmuz 2011’de patlak veren şike iddialarının küllenmek bilmediği ülkemizde, Erzurum Büyükşehir Belediyespor ile Elağız Büyükşehir Belediyespor,  Dadaş ve Gakkoş adına yakışır nitelikte mücadele etti. Gol düellosunun yaşandığı maçı biraz da şansının ve taraftarının yardımı ile Erzurum Büyükşehir Belediyespor kazandı.  Çıkabilecek dedikoduların önünü kesen bir mücadele izletti, iki takım futbolcuları... Aslında spor açısından bakarsanız, bu maçın kaybedeni yok… Elazığ Belediyespor gönülleri, Erzurum Büyükşehir Belediyespor maçı kazandı. Yani bir hafta önce evinde Darıca’dan 4  gol yiyen Elazığ ekibi, Gakkoşlar gibi Erzurum’da mücadele etti.  Gakkoş  ne demektir. Mertlik, Yiğitlik. Peki Dadaş ne demektir. O da Mertlik, Yiğitlik demektir.  İşte böylesine bir atmosferde Delikanlıların mücadelesinden Erzurum Büyükşehir Belediyespor galip çıktı. Darısı Düzyurt deplasmanında da başımıza…

Kalın sağlıcakla…